‘धन्न मैले काबुल विमानस्थलको त्यो दृश्य देख्न मात्रै पर्‍यो, भोग्न परेन’

भदौ २, २०७८ बुधबार १४:३१:२१ | सन्जिता देवकोटा

फाइल फाेटाे

काठमाण्डौ – चितवनका इन्द्रबहादुर मगरले आफ्नो देशको माटोमा टेकेपछि आफूले आफूलाई एक पटक भाग्यमानी ठान्नुभयो ।

अफगानिस्तानबाट कतार र कुवेत हुँदै त्रिभुवन विमानस्थलमा ओर्लिएपछि उहाँले सामाजिक सञ्जालमा काबुल विमानस्थलमा जहाज चढ्न तछाड्मछाड् गर्दै मानिसहरू कुदेको र पखेटामा समेत मानिसहरू चढेको देख्नुभयो । त्यो दृश्य देख्दा इन्द्रबहादुरलाई लाग्यो ‘धन्न मैले यो दृश्य देख्न मात्रै पर्‍यो, भोग्न परेन ।’

इन्द्रबहादुर अफगानिस्तानमा रहेको अमेरिकी दूतावासमा सुरक्षा गार्डको रूपमा काम गर्नुहुन्थ्यो । इन्डियन आर्मीबाट अवकाश पाएपछि ८ महिनाअघि अफगानिस्तानको यात्रा तय भएको थियो ।

ड्युटीमै रहेका बेला तालिबानले काबुलभन्दा परको शहरहरूमा कब्जा गर्दै छन् रे भन्ने कुरा उहाँको पनि कानमा पर्‍यो । तालिबानले अन्य शहरहरू कब्जा गरेको खबर सुन्दा पनि काबुल सहरमा उनीहरू आइपुग्दैनन् भन्ने आत्मविश्वास कम्पनीले दिलाएको थियो ।

‘उनीहरू काबुल आइपुग्दैनन् भन्नेमा हामी ढुक्क थियौँ, त्यसैले सुरुमा त डराएनौँ, काबुललाई ग्रिन जोनमा राखेकाले निर्धक्क ड्युटी गरिरह्यौँ,’ इन्द्रबहादुरले सुनाउनुभयो ।

तर अवस्था सोचेभन्दा फरक हुँदै गयो । तालिबानले विभिन्न शहरहरू कब्जा गर्दै काबुल नजिकै आइपुगेको खबरहरू आयो । इन्द्रबहादुरको मनमा पनि चिसो पस्न थाल्यो । अब के होला, कति बेला आफू भएकै ठाउँमा तालिबानले हमला गर्ने पो हुन् कि ? ढुकढुकी बढ्न थाल्यो ।

सँगै काम गर्ने अन्य नेपाली साथी पनि थिए । सबै जनाको मनमा उही डर थियो । तर डराएर हुनेवाला केही थिएन । जे परि आउँछ त्यसलाई स्विकार्न तयार भए । जुनसुकै बेला पनि काबुल छाड्न पर्ने अवस्था आउने भन्दै कम्पनीले तयार रहन भनिसकेको थियो । इन्द्रबहादुर सहित उहाँका साथीहरू तयार अवस्थामा बसे ।

तर देशसम्मको यात्रा कस्तो होला भन्ने कुरा अनिश्चित थियो । परिवारमा जब अफगानिस्तानमा तालिबानले युद्ध सुरु गरेको खबर पुग्यो तब अर्को चिन्ता थपियो ।

‘सुरुमा त परिवारमा थाहा थिएन, तालिबानको हर्कत धेरै भएपछि खबरहरू फैलियो, अनि त थाहा पाइहाल्नुभएछ, सुरुमा त निकै आत्तिरहनुभएको थियो,’ इन्द्रबहादुर भन्नुहुन्छ,‘मैले परिवारलाई निरन्तर आफ्नो खबर भनिरहेको थिए, तर पनि डर त भइहाल्छ नै ।’

२२ वर्ष भारतीय सेनामा जागिर खाएर अमेरिकी दूतावासमा सुरक्षा गार्डको काम गर्न पुगेका इन्द्रबहादुरलाई आफ्नै सुरक्षा जसरी पनि गर्नु थियो ।

१४ अगष्टको राती नै अमेरिकी सेनाले इन्द्रबहादुरसहित उहाँको साथीहरूलाई विमानस्थल लाग्यो । काबुलबाट कतार पुर्‍यायो । कतारबाट कुवेत हुँदै हिजो सोमबार बिहान इन्द्रबहादुरसहित ११८ जना नेपालीले स्वदेशमा पाइला टेके ।

युद्ध भूमिबाट सकुशल आफ्नो मातृभूमिमा पाइला टेक्न पाउँदा इन्द्रबहादुर खुसी हुनुहुन्छ ।

तालिबानले विभिन्न अफगानिस्तानको विभिन्न ठाउँमा कब्जा गरेको खबर सुन्दै अफगानिस्तान छाडेका इन्द्रबहादुर कतार पुग्दा पुरै अफगानिस्तान तालिबानले कब्जा गरिसकेको घोषणा गरिसकेको थियो ।

कतारबाट इन्द्रबहादुरसहित सबै जना कुवेत गए । कुवेतबाट चार्डर्डजहाजमार्फत मंगलबार बिहान एक सय १८ जना नेपाली स्वदेश आइपुगे ।

विमानस्थलमा अफगानिस्तानबाट आएका उनीहरूलाई लिन आर्मीहरू तयार थिए । आर्मीले नै तोकेको होल्डिङ सेन्टरमा गए । आवश्यक प्रक्रिया गरे ।

कोरोना महामारीको समयमा फर्किएका कारण सबै प्रक्रिया पुरा गर्न समय लाग्यो । तर पनि इन्द्रबहादुरलाई समयले फेरि साथ थियो । स्वास्थ्यमा कुनै समस्या देखिएन ।

बुधबार दिउँसो १२ बजे उज्यालोसँग टेलिफोनमा कुरा गर्दा इन्द्रबहादुर आफ्नो घर जाने जहाज कुरिरहनुभएको थियो ।

अफगानिस्तानबाट स्वदेश फर्कँदाको खुसी विमानस्थलको प्रतीक्षालयमा बसेर उज्यालोसँग साट्दै गर्दा इन्द्रबहादुरलाई भरतपुर २२ मा रहेका आफ्नो परिवारलाई भेट्न आत्तुरी थियो । घरमा दुई बालबच्चा, श्रीमती र आमा बुवा इन्द्रबहादुरको प्रतीक्षामा थिए ।

इन्द्रबहादुर भन्नुहुन्छ,‘यति बेला मेरो दिमागमा खुसी मात्र छ, त्यहाँ अवस्था बिग्रँदा दुःख लागेको थियो, तर कुनै अप्ठेरो बिना नै सहज रुपमा स्वदेश फर्कंन पाइयो, अहिले म खुसी छु ।’

चिनजानका साथीले अफगानिस्तानमा काम र कमाइ राम्रो भएको सुनाएका थिए । कतिपय साथीहरू त्यही कार्यरत पनि थिएन । साथीहरू कै सरसल्लाहमा आर्मीबाट अवकाश पाएपछि इन्द्रबहादुर अफगानिस्तान पुग्नुभएको थियो ।

अवस्था सामान्य हुँदा कमाइ र सेवा सुविधा राम्रो थियो । मासिक एक लाख रुपैयाँभन्दा माथि थियो कमाइ । तर परदेशीको सपना कति बेला भङ्ग हुन्छ कसले पो देखेको हुन्छ र । भविष्यका सपना पुरा गर्न गएको देश नै एकाएक युद्ध भूमि बन्यो । सद्दे ज्यान नेपाल आइपुग्नु नै युद्ध जित्नु सरह भयो ।

आफ्नो देश फर्किएर घर पुग्ने जहाज चढ्नै लाग्दा इन्द्रबहादुरलाई अफगानिस्तानमा गैर कानुनी रूपमा काम गरिरहेका नेपालीको पनि सरकारले उद्धार गरिदिए हुन्थ्यो भन्ने लागेको छ । संस्था वा विभिन्न मिसनहरूमा काम गर्ने नेपालीहरूलाई आफूलाई जस्तै सम्बन्धित कम्पनीले नै उद्धार गर्छ भन्ने लाग्छ उहाँलाई ।

भन्नुहुन्छ,‘कतिपय बाहिर गैर कानुनी रूपमा काम गर्ने पनि छन्, उनीहरूलाई सरकारले जतिसक्दो छिटो उद्धार गर्नुपर्छ, हामीहरू जस्तालाई त सरकारले केही नगरे पनि कम्पनीले नै नेपाल ल्याइदिन्छ, तर गैर कानुनी रूपमा काम गर्नेको त्यहाँ कोही पनि छैन ।’

अफगानिस्तानबाट बम र बारुद छल्दै स्वदेश आइपुगेका इन्द्रबहादुर यति बेलासम्म त चितवनमा रहेको आफ्नो घरमा पुगिसकेका छन् । तर अफगानिस्तानमा रहेका थुप्रै नेपाली अहिले पनि इन्द्रबहादुर जस्तै सकुशल घर आइपुग्ने दिनको प्रतीक्षा गरिरहेका छन् ।

सन्जिता देवकोटा

उज्यालोमा कार्यरत सन्जिता देवकोटा वैदेशिक रोजगार र नेपाली महिलाका बिषयमा कलम चलाउनुहुन्छ ।

1 Comments

Khagendra singh
Aug. 18, 2021, 2:46 p.m.
अब सरकार ले केही सोच्ने बेला आएको छ उहाँ जस्तै गरि सबै नेपाली फर्किन पाउन उहाँ जस्तै खुसी हुन पाउन येस्मा सरकार को ध्यान जावोस

तपाईको प्रतिक्रिया

नाम (अनिवार्य)

इमेल (अनिवार्य) (गोप्य राखिनेछ)

प्रतिक्रिया दिनुहोस्

(अनिवार्य)

‘धन्न मैले काबुल विमानस्थलको त्यो दृश्य देख्न मात्रै पर्‍यो, भोग्न परेन’

फाइल फाेटाे

1 Comments

Khagendra singh

तपाईको प्रतिक्रिया