म्याग्दी – ‘मलाई विद्यालयबाट रेष्टिकेट गराइदिनु’ भनेर विद्यालयलाई चिठी लेखेकी पूजा खत्रीलाई अध्ययनका लागि सहयोग जुट्न थालेको छ ।

म्याग्दीको बेनी नगरपालिका–६, अर्थुङ्गेस्थित फोकटेकी १२ वर्षीया खत्री अर्थुङ्गेमा रहेको जामुनाखर्क माध्यमिक विद्यालयको कक्षा ६ मा अध्ययनरत छात्रा हुन् । ७४ वर्षीय हजुरबुबा र आफूसहित ३ भाइबहिनीको रेखदेख गर्दै आइरहेकी पूजा घरमा खाने खर्च र पढ्नका लागि आवश्यक पोशाक तथा स्टेशनरी सामान नभएपछि बाध्यताले विद्यालय छोड्नुपर्ने अवस्था आएको भन्दै विद्यालयलाई पत्र पठाएकी थिइन् ।

उनले लेखेको पत्र विद्यालयका प्रधानाध्यापक सोमनाथ ढुङ्गानाले वडा अध्यक्ष कृष्णबहादुर बानियाँलाई देखाएपछि सञ्चारमाध्यम र सामाजिक सञ्जालमार्फत बाहिर आएको थियो ।

पूजाले विद्यालयलाई सम्बोधन गरेर लेखेको चिठी पढेर वास्तविक अवस्था थाहा पाएपछि अहिले उनको परिवारलाई स्वदेश तथा विदेशबाट सहयोग आउने क्रम सुरु भएको छ । 

जिल्लास्थित विभिन्न संघसंस्था, व्यक्ति, स्वदेश तथा विदेशबाट आर्थिक एवं जिन्सी सामानहरुको सहयोग भैरहेको छ । वडा अध्यक्ष कृष्णबहादुर बानियाँ, विद्यालयका प्रअ सोमनाथ ढुङ्गाना र पूजा खत्रीको संयुक्त नाममा बेनीको गरिमा विकास बैंकमा खाता खोलिएकोमा अहिलेसम्म झण्डै ८० हजार रुपैयाँ आर्थिक सङ्कलन भएको जनाइएको छ । 

पूजाको बुबा ललितबहादुर खत्रीले रक्सी खाएर घरमा आउने गरेको र आमालाई दैनिकजसो कुटपिट गर्ने गरेपछि आमाले छाडेर गएकी हुन् । त्यसपछि बुबाले आफूहरु भाइबहिनी र वृद्ध हजुरबुबालाई समेत पटकपटक कुटपिट गर्ने गरेको पूजाको भनाई छ ।

रक्सी खाएर घरमा आएर कुटपिटमा उत्रिने पूजाका बुबा ललितले घरको ढोका समेत फुकालिदिएका छन् । ७४ वर्षीय वृद्ध हजुरबुबा मानबहादुर खत्री शारीरिक रुपमा अपाङ्गता हुनुहुन्छ । पूजा र हजुरबुबासहित उनको घरमा ९ वर्षीय बहिनी पुनम खत्री र ७ वर्षीय भाइ पुजन खत्री रहेका छन् ।

पूजाको माइली बहिनी ११ वर्षीय पुष्पा खत्रीलाई एक महिलाले पालनपोषण गर्ने भनेर काठमाडौंको मनमैजुमा लगेको र त्यहाँ उनलाई बालशोषण गरेकोमा उद्धारको कार्य भैरहेको छ ।

गएको ३ महिनादेखि पूजाका बुबा ललित सम्पर्कविहिन छन् । गाउँको विद्यामन्दिर आधारभूत विद्यालयबाट ५ कक्षा उत्तीर्ण गरी थप अध्ययनका लागि जामुनाखर्क माविको ६ कक्षामा पूजा भर्ना भएकी थिइन् ।

भदौ ५ गतेबाट विद्यालयमा हुन लागिरहेको प्रथम त्रैमासिक परीक्षामा सहभागी हुन विद्यालयले पूजालाई उनका साथीहरुमार्फत खबर पठाएपछि उनले प्रत्युत्तरस्वरुप विद्यालयलाई आर्थिक अभावले विद्यालय आउन नसक्ने पत्र पठाएकी हुन् ।

पूजाले पठाएको पत्रमा घरमा खाने खर्च समेत नभएको र पढ्ने–लेख्ने कापी कलम समेत नहुँदा आफूले विद्यालय छाड्नुपरेको जनाएकी थिइन् ।

पूजाले विद्यालयलाई सम्बोधन गरेर लेखेको चिठी निर्क मर्मस्पर्शी र भावुक छ । गएको भदौ १ गतेको मितिमा पूजाले विद्यालयलाई चिठी लेखेकी छिन् । उनले पत्रमा लेखेकी छिन्, ‘आजदेखि म विद्यालयमा म भर्ना भएबाट विद्यालयमा म धेरैजसो विद्यालयमा उपस्थिति हुन पाइन, अब मलाई विद्यालयबाट रेस्टिकेट गराइदिनुहुन हार्दिक अनुरोध गर्दछु ।’

यसैगरी उनले जानकारी भनेर अर्को अनुच्छेदमा लेखेकी छिन्, ‘घरमा खानी खर्च न त लेख्ने पढ्ने कापी कलम नभएकोले हो सर, म बाध्यताले विद्यालयमा आउन सकिन मलाई पढाइदिने कोही छैनन् !’ चिठीको पुछारमा उनले अङ्ग्रेजीमा Thank You  भनेर पनि लेखेकी छिन् ।

आँगन र पिँढी नभएको पूजाको दुईतले घरमा भान्सासहित स–साना चारवटा कोठा मात्रै छन् । जस्ता पाताको प्रयोगमा छाएको सानो झुपडीमा पूजाको तीनभाई र हजुरबुबा बस्ने गर्दछन् ।

उनीहरुले एउटा गाई पालेका छन् भने हजुरबुबाले खाना पकाउने हुँदा तीनभाई बहिनीले गाईलाई घाँस काट्ने गर्छन् । उनीहरुको ४ रोपनी जग्गा रहे पनि वृद्ध हजुरबुबाका साथै उनीहरुलाई सम्हाल्ने अभिभावक नहुँदा समस्या भएको पूजाका छिमेकी महेन्द्र बरुवालले बताउनुभयो ।

पूजाले आफूलाई घरमा खाने खर्च र विद्यालय पोशाकको आवश्यकता परेको बताएकी छिन् । म्याग्दीका प्रमुख जिल्ला अधिकारी लीलाधर अधिकारीले पारीवारिक अवस्था अत्यन्तै नाजुक रहेको हुँदा पूजाको परिवार तथा उनीहरुको शिक्षाका लागि आवश्यक पहल गरिने बताउनुभएको छ ।

बाबुआमा नभएको हुँदा आफूसहित भाइबहिनी र हजुरबुबाको समेत रेखदेख गर्नुपर्ने अवस्था रहेकाले यसको समाधानका लागि आवश्यक सहयोग जुटाउन पूजाको समस्यालाई उजागर गरिएको विद्यालयका प्रअ सोमनाथ ढुङ्गानाले बताउनुभयो ।

वडा अध्यक्ष कृष्णबहादुर बानियाँले पूजासहित उनको परिवारको व्यवस्थापन र शिक्षादिक्षाको आवश्यक पहल भैरहेको बताउनुभयो । उहाँले वडाभित्र सञ्चालित सबै सामुदायिक विद्यालयमा अध्ययन गर्ने बालबालिकाहरुलाई यसअघि नै कुनै पनि शुःल्क नलाग्ने व्यवस्था गरिसकिएको जानकारी दिनुभएको छ ।