साउदी जाँदा म्यानपावरलाई एक हजार रुपैयाँ मात्रै तिरें

 मंसिर ६, २०७५ बिहीबार १६:७:२८ | मेरो कथा मेरो भोगाई

शिवकुमार बस्नेत/खोटाङ 

मैले कतार र साउदीमा गरेर १२ वर्ष बिताएँ । सुरुमा सन् २००३ मा कतार गएँ । कतार जानुको कारण त्यस्तो ठूलो थिएन ।  सँगैका साथी अनि आफूभन्दा केही माथिल्लो कक्षामा पढ्नेहरुले एसएलसी पढेपछि विदेश गएर कमाउन थालिसकेका थिए ।  

साथीहरुले कमाएको देखेपछि मलाई पनि पढ्न मन लागेन । पढ्नुभन्दा त कमाउन नै ठिक लाग्यो । त्यसैले कतार गएँ । म्यानपावरमा मेरो आफन्त काम गर्नुहुन्थ्यो । उहाँले सेक्युरिटीको काम भनेर पठाउनुभयो । तर कतार पुगेपछि लेबरको काम गर्नुपर्‍यो ।

तबल चाहिँ फरक परेन । मलाई यहाँ ७ सय रियाल भनिएको थियो । त्यहाँ मैले भनेकै तलब पाएँ । तर एक वर्ष लेबरको काम गरेपछि डोजर चलाउने काम दियो । मसँग डोजर चलाउने लाइसेन्स त थिएन तर हामीले काम कम्पनीको त्यो क्षेत्रमा डोजर चलाउने लाइसेन्स चाहिएन ।

त्यही कम्पनी मैले ८ वर्ष गरें । लेबर हुँदा ७ सय दिने कम्पनीले मलाई त्यसपछि बेसिक तलब १२ सय रियाल दिन थाल्यो । ओभरटाइम पनि हुन्थ्यो । त्यसैले मैले महिनामा २५ सय रियालसम्म कमाएँ । 

कतारबाट अब गाउँघरमै केही गर्ने भनेर फर्किएँ । त्यहाँबाट फर्किंदा मलाई कम्पनीले डोजर चलाएको भनेर प्रमाणपत्र दिएको थियो । घर आएको केही समयमा साउदी अरबबाट फोरक्लिप (सामान उठाउने मेसिन) अपरेटरको माग आएको थाहा पाएँ ।

त्यो अलमराइ कम्पनी थियो । यो कम्पनी राम्रो हो भन्ने मलाई थाहा थियो । त्यसमा राम्रो कमाइ हुने भनेको सुनेपछि मैले त्यहाँ जाने निधो गरें । त्यतिबेला सरकारले खाडीका देश र मलेसिया जाने कामदारका लागि फ्रि भिसा फ्रि टिकट लागु गरिसकेको थियो । लाग्ने खर्च कम्पनीले नै बेहोर्ने भनिएको थियो ।

त्यसैले आफ्नो खर्च लाग्ने थिएन । मैले अन्तवार्ता दिएँ । कतारमा काम गरेको अनुभव भएकाले म छानिएँ । म्यानपावरले मलाई १० हजार रुपैयाँ लाग्छ भन्यो । तर मैले त्यो पनि दिन मानिनँ । किनकी लाग्ने खर्च सबै कम्पनीले नै बेहोर्ने भनिएको थियो । 

मैले यही अडान नछोडेपछि म्यानपावरले मसँग १ हजार रुपैयाँ माग्यो । मैले चिनेकै मान्छे मार्फत त्यो म्यानपवारमा गएकाले मैले एक हजार रुपैयाँ तिरेर साउदी उडें । फोर्कलिफ्ट (सामान उठाउने मेसिन) अपरेटरको काममा बेसिक १२ सय रियाल थियो ।

तर ओभरटाइम गर्दा महिनामा १८ सय रियाल हुन्थ्यो । खाने बस्ने सुविधा कम्पनीले नै दिएकाले राम्रै कमाएँ । त्यहाँ चार वर्ष बसेर फर्किएँ । दुई वटै देशमा काम गरेर झण्डै ७० लाख जति कमाइएछ । त्यो कमाइले आफ्नै गाउँ र विराटनगरमा जग्गा किन्यौं । 

गाउँ फर्किएर सुरक्षित आप्रवासन परियोजना सामीमा ९ महिना रिटर्नी स्वयमसेवकका रुपमा पनि काम गरें । अब चाहिँ गाउँमै व्यापार गर्ने सोच बनाएको छु ।

प्रस्तुती : मोहन पौडेल 

यो पनि पढ्नुहोस् । 

विदेश पुगेर समस्या परेपछि आत्तिनुभन्दा पहिल्यै सचेत हुनुपर्छ

अन्तिम अपडेट: पुस १, २०८१

उज्यालोका खबर फेसबुक, इन्स्टाग्राम, एक्स ट्वीटर र यूट्युबमा हेर्न तथा उज्यालो रेडियो नेटवर्क ९० मेगाहर्जसँगै देशभरका विभिन्न एफएम रेडियोहरुबाट पनि सुन्न सकिन्छ । उज्यालोमा प्रकाशित तथा प्रसारित सामग्री यस संस्थाको स्वतन्त्र, निष्पक्ष र तथ्यमा आधारित सम्पादकीय नीतिबाट निर्देशित छन् र गल्ती नहोस भन्नेमा सचेतता अपनाएर तयार पारिएका छन् । प्रकाशन र प्रसारण भएका सामग्रीको विषयमा तपाईको गुनासो, प्रतिकृया र सुझावलाई हार्दिक स्वागत गर्दै गल्ती भएको पाईएमा तत्काल सच्याइने जानकारी गराईन्छ । उज्यालोबाट प्रकाशन तथा प्रसारण हुने सामग्रीको प्रतिलिपि अधिकार यस संस्थामा निहीत रहेकोले संस्थाको अनुमति विना समाचारको नक्कल उतार्ने, पुनरुत्पादन, प्रशारण वा फोटोकपी गर्न पाइदैन । कसैले त्यसो गरेमा कानूनी कार्वाही हुन सक्नेछ ।

तपाईको प्रतिक्रिया

समाचार

लोकप्रिय

१

सालझण्डी–ढोरपाटन खण्डको काम १४ वर्षमा ३० प्रतिशत मात्र

२

जर्जियाको एक स्की रिसोर्टमा ११ जना भारतीय नागरिकसहित १२ जनाको शव भेटियो

३

रुसको राजधानी मस्कोमा भएको विस्फोटमा आणविक क्षेत्रका जनरलसहित दुई जनाको ज्यान गयो

४

इजरायलमा हाइपरसोनिक मिसाइल हानेको यमनको हुथी विद्रोहीको दाबी

विचार

उज्यालो टी भी

वैदेशिक रोजगारीमा जादा सुरक्षित हुने तरिका

मनोपरामर्शले बदलेको जीवन कथा

विदेशबाट श्रीमान् फर्काउने साहस बटुलेका वित्तीय कक्षा सहभागीका कथा

मेरो कथा मेरो भोगाई