विदेशिएका नेपाली रेमिट्यान्सको माध्यम मात्रै होइनन्, परिवर्तनका आधार पनि हुन्

 चैत २६, २०७६ बुधबार १३:२६:४४ | मेरो कथा मेरो भोगाई

लेखनाथ सुवेदी,रुपन्देही / हाल, पोर्चुगल ।

वृद्ध बुवाआमा, जीवन संगिनी, साथीभाइ र जन्मभूमि सबै छाडेर अमिलो मन बनाएर भक्कानिदै परदेशिने रहर कसको हुन्छ र सरकार ? 

विश्व कोरोनाको संकटबाट भयभित हुँदा प्रवासमा लाखौं नेपाली युवाहरु अहिले डरैडरको जीवन बिताइरहेका छ्न । हरियो पासपोर्टमा वैदेशिक रोजगारीको प्रवेशाज्ञा लिएर हजारौं युवा आफ्नो सुनौलो भविष्यको सपना सजाउँदै त्रिभुवन अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थलबाट जहाज चढ्छन् ।

घरपरिवारको  लागि केही गरौंला, दुई छाक भए पनि मिठोमसिनो खाउँला, एकसरो कपडा भए पनि लगाउँला, आफ्ना बाबुनानीहरुलाई राम्रो शिक्षा दिउँला, उनीहरुको सुनौलो भविष्य बनाउँला, चाडपर्व र खुसीयालीमा आफ्नो घर परिवारमा केही थान भए पनि खुसीका पार्सल पठाउँला भन्दै मिठो सपना बोकेर परदेशिएकाहरुको जीवन परदेशमै पो सकिने हो कि ?

लाग्छ ती सुनौला सपनाहरुमा डढेलो पो लाग्ने हो कि ? घर, परिवार र साना ती नाना बचेराहरुका खुसी माटोमै मिसिने पो हुन् कि ? यस्तै–यस्तै अनेक पीर र डरैडरको जीवन बिताइरहेका छन्, मजस्तै हजारौँ नेपाली युवाहरु परदेशमा । 

भोक ठूलो कि रोग ठूलो ? रोजीरोटीको लागि विदेशिनु रहर थियो या बध्यता ? अहिले लाखौं युवाको मनमा यही प्रश्न खड्किरहेको छ । आफ्नो गाउँठाउँ, परिवार र साथप्भाइबाट टाढा रहेर यो परिस्थितिमा  अभाव झेलेर परदेशमा बस्न कसलाई रहर होला र सरकार ? 

सबै सपनाहरु अहिले एकै ठाउँमा कुन्ठित छ्न् । काम गुमेको छ । दिनरात व्यस्त देखिने बाटोहरु सुनसान छ्न् । भिडभाड देखिने रेस्टुरेन्ट, होटेल,  बार र सुपरमार्केट्हरु सबै बन्द छन् । समाचारमा देखिएझैं विश्वलाई नै आतंकित पार्ने गरी मान्छेहरु मरिरहँदा, अभाव र संकटका कुरा सामाजिक सञ्जालमा आइरहँदा परदेशीका मनहरु पनि आतंकित भएका छन् । परदेशीका सपनाका दियोहरु अहिले निभेका छन् ।

यो विपतमा परदेशमा भन्दा आफ्नै देशमा सुरक्षित हुने आशामा आफ्नो देश फिर्ता हुँदै गर्दा सिमानामा भोकभोकै बस्न बाध्य हजारौँ युवाहरुका आवाज किन सुन्दैन सरकार ? आफ्नो नागरिकलाई आफनो देश भित्रिन दे भन्दै सरकारसँग बिन्ती गरिरहेका आवाजहरु र ज्यानको बाजी लगाएर महाकाली नदी तर्दै गरेका दृश्यले कसको मन नछोला र ?

राज्यलाई संकट पर्दा नागरिकले देश बचाउनुपर्छ । आफ्ना नागरिक समस्यामा पर्दा त्यसको जिम्मा राज्यले लिनुपर्छ ।

परदेशिएका नेपाली रेमिट्यान्सका माध्यम मात्रै होइनन्, परिवर्तनका आधार पनि हुन् । यो विपत्तीमा स्वदेश फिर्ता हुन चाहने नेपाली नागरिकलाई अवरोध नगरियोस् । राज्यले समय र परिस्थिति अनुरुपको व्यवस्था गरोस्
 

अन्तिम अपडेट: मंसिर २९, २०८१

उज्यालोका खबर फेसबुक, इन्स्टाग्राम, एक्स ट्वीटर र यूट्युबमा हेर्न तथा उज्यालो रेडियो नेटवर्क ९० मेगाहर्जसँगै देशभरका विभिन्न एफएम रेडियोहरुबाट पनि सुन्न सकिन्छ । उज्यालोमा प्रकाशित तथा प्रसारित सामग्री यस संस्थाको स्वतन्त्र, निष्पक्ष र तथ्यमा आधारित सम्पादकीय नीतिबाट निर्देशित छन् र गल्ती नहोस भन्नेमा सचेतता अपनाएर तयार पारिएका छन् । प्रकाशन र प्रसारण भएका सामग्रीको विषयमा तपाईको गुनासो, प्रतिकृया र सुझावलाई हार्दिक स्वागत गर्दै गल्ती भएको पाईएमा तत्काल सच्याइने जानकारी गराईन्छ । उज्यालोबाट प्रकाशन तथा प्रसारण हुने सामग्रीको प्रतिलिपि अधिकार यस संस्थामा निहीत रहेकोले संस्थाको अनुमति विना समाचारको नक्कल उतार्ने, पुनरुत्पादन, प्रशारण वा फोटोकपी गर्न पाइदैन । कसैले त्यसो गरेमा कानूनी कार्वाही हुन सक्नेछ ।

तपाईको प्रतिक्रिया

समाचार

लोकप्रिय

१

सालझण्डी–ढोरपाटन खण्डको काम १४ वर्षमा ३० प्रतिशत मात्र

२

जर्जियाको एक स्की रिसोर्टमा ११ जना भारतीय नागरिकसहित १२ जनाको शव भेटियो

३

रुसको राजधानी मस्कोमा भएको विस्फोटमा आणविक क्षेत्रका जनरलसहित दुई जनाको ज्यान गयो

४

इजरायलमा हाइपरसोनिक मिसाइल हानेको यमनको हुथी विद्रोहीको दाबी

विचार

उज्यालो टी भी

वैदेशिक रोजगारीमा जादा सुरक्षित हुने तरिका

मनोपरामर्शले बदलेको जीवन कथा

विदेशबाट श्रीमान् फर्काउने साहस बटुलेका वित्तीय कक्षा सहभागीका कथा

मेरो कथा मेरो भोगाई