दक्षिण कोरियाका राष्ट्रपति युनद्वारा भ्रष्टाचार नियन्त्रण निकाय स...
पुस ३, २०८१ बुधबार
खाडीबाट प्रधानमन्त्रीलाई पत्र
सम्माननीय प्रधानमन्त्रीज्यू,
यो विदेशी भूमिबाट हाम्रा समस्या लेख्दैछु । हाम्रा समस्या तपाईंले पढ्नुहुनेछ र विचार गर्नुहुनेछ भन्ने आशा लिएको छु ।
तपाईं देशको विकासमा लागिरहनुभएको प्रधानमन्त्री हो । तपाईंले अहिले देशमै रोजगारी सिर्जना गर्नुभएको छ । अहिले नेपालमा परिवार पाल्नकै लागि त जति पनि काम पाइन्छ । तर के गर्नु काँधमा ऋणको भारी बढेपछि हामी विदेशिनुपरेको हो ।
आजभन्दा ७ महिनाअघि म लगायत धेरै साथी यूएईको शारजाह भन्ने ठाउँमा आयौं, ईमिरेट्स क्याब भन्ने ट्याक्सी कम्पनीमा ।
खाना बस्न फ्री र १५ सय दिर्हाम तलब भनेको थियो । तर यहाँ आउँदा त्यस्तो केही पनि रहेनछ । गाडी पाएको दिनदेखि कम्पनीको कोठाबाट पनि निकालियो । हामी काम गर्दै गयौँ । महिनाको अन्तिममा तलब भने १ सय ८ दिर्हाम मात्र आयो ।
अब त्यति पैसाले कोठा भाडा तीनसय अनि खानाको तीनसय कसरी तिर्ने प्रधानमन्त्रीज्यू ? घरबाट मगाउँ भने ऋणको भारी छ ।
हामी यहाँ यस्तो समस्या भोगिरहेका ४० जना नेपाली छौँ । नेपाल फर्किने प्रक्रियाको लागि हामीले तसिल अदालत र दुई, तीन पटक दूतावास पनि धायौँ । प्रधानमन्त्रीज्यू, हामी बस्ने ठाउँबाट दूतावास जानै पनि तीनसय दिर्हाम भाडा लाग्छ ।
एकपटक त दूतावासबाट मान्छे आएर हाम्रो कम्पनीसँग वार्ता पनि भयो । सबैलाई नेपाल पठाउने सहमति पनि भयो र १० जना साथीहरु नेपाल पनि जानुभयो ।
अहिले हाम्रो भिसा रद्द हुने अवस्थामा छ । लकडाउनले गर्दा सबै बन्द छ । कोठाको भाडा तिर्न नसकेर हामीहरु राति पार्कमा सुत्छौं । खाना पाउने कुरै भएन, पानी खाएर धेरै रात पार्कमा बिताइसकेका छौं ।
कम्पनीको क्याम्पमा बस्न जाँदा सुरक्षा गार्ड लगाएर लखेट्छ । प्रधानमन्त्रीज्यू, अब हामी के गर्ने तपाईं नै भन्नुस् ।
एनआरएनको सहयोगले कोठाको भाडा तिरेर अहिले एउटा कोठामा १५ जना बसेका छौं । अब २० तारिखमा महिना पुग्छ । त्यसपछि के गर्ने केही टुङ्गो छैन । त्यसपछि फेरि हामी पार्कमै जान्छौं होला ।
प्रधानमन्त्रीज्यू, बरु हामी १४ होइन २० दिन क्वरेन्टीनमा बस्न तयार छौं, हामीलाई उद्धार गरेर नेपाल फर्काउनुस् । बुवाआमा हामीलाई कुरेर बसेका छन् । छोराछोरी बुवा आउने बाटो कुर्दै बसेका होलान्, प्रधानमन्त्रीज्यू हामीलाई यो नर्कबाट उद्धार गर्नुहोस् ।
सामाजिक सञ्जालमा सहयोगको लागि धेरै हारगुहार गरियो । तर कहिँबाट पनि सहयोग मिलेन । हामी कोरोनासँग भन्दा पनि आफ्नो प्राण बचाउनको लागि संघर्ष गरिरहेका छौं ।
हाम्रो समस्या र शारजाहको इमिरेट्स क्याबको हरकतको बारेमा दूतावासलाई सबै कुरा थाहा छ । तर उहाँहरुले केही पनि गरिरहनुभएको छैन । सबैलाई सहयोग गर्नको लागि बसेका छौं भन्नुहुन्छ, तर फोन पनि उठाउनुहुन्न । किन हामीलाई वास्ता नगरेको ? कि कतै कमिशन माग्ने त होइनन्, प्रधानमन्त्रीज्यू ?
यहाँ आएको दिनदेखि काम छैन, कोठा पनि छैन । न खानेकुरा छ, न त पासमा पैसा नै छ । अब हामीले कसलाई भन्ने, कति बोल्ने शब्द नै छैनन् । माग्दामाग्दा भिखारी जस्तै भइसक्यौं ।
यो पहिलोपटक होइन विदेशमा आएको । धेरै पटक परदेशमा काम गरियो । केही पैसा घरमा पठाइयो केही राज्यलाई सहयोग गरियो । तर अहिले हामीलाइ मर्का पर्दा खै राज्यले हेरेको ?
हाम्रै करबाट खरिद गरिने वाइडबडी बीमा के पैसाको लागि मात्र उड्छन त आकाशमा ? के त्यो जहाजले हामीलाई आफ्नो देश लैजान मिल्दैन र प्रधानमन्त्रीज्यू ?
प्रधानमन्त्रीज्यू तपाईं पटकपटक जेलनेलका कुरा गर्नुहुन्छ । आन्दोलनमा लडेका कुरा गर्नुहुन्छ । तर के त्यो आन्दोलन तपाईं एक्लैले लड्नुभएको थियो र ?
वि.सं. २०१७ र २०३६ सालको आन्दोलनको आन्दोलनमा तपाईंहरु भन्दा अगाडि हिँड्ने हाम्रा हजुरबुवाहरु हुनुहुन्थ्यो । २०४६ सालको जनआन्दोलनमा हाम्रो बुवाहरु सडकमा ओर्लनुभएको थियो । त्यसैगरी वि.सं. २०६३, ६४ को जनआन्दोलनमा तपाईंहरुको अगाडि हामी उभिएका थियौं । प्रहरीका लाठी खाएका थियौं । देशको हरेक व्यवस्था परिवर्तन गर्नको लागि हामीले हाम्रो ज्यान दाउमा राखेका छौं ।
तर के आज आफ्ना सन्तान विदेशमा भोक प्यासले छटपटिउन् भनेर हाम्रा बुवाबाजेहरु आन्दोलनमा होमिएका थिए होलान् र प्रधानमन्त्रीज्यू ?
मैले बोलेको यो कुरा तपाईंलाई तीतो लाग्ला । भोको पेट, कोरोनाको त्रास र डरैडरको बसाइले नबोली चुप रहन सकिएन प्रधानमन्त्रीज्यू । चित्त नदुखाउनुहोला । सक्नुहुन्छ र तपाईं साँच्चिकै नागरिकको प्रधानमन्त्री हो भने हामीहरुले उद्धार गर्नुहोला । धन्यवाद ।
उही प्यारो देश नेपालको नागरिक
रमेश बुढाथोकी, इलाम हाल यूएई
याे पनि पढ्नुहाेस्
उज्यालोका खबर फेसबुक, इन्स्टाग्राम, एक्स ट्वीटर र यूट्युबमा हेर्न तथा उज्यालो रेडियो नेटवर्क ९० मेगाहर्जसँगै देशभरका विभिन्न एफएम रेडियोहरुबाट पनि सुन्न सकिन्छ । उज्यालोमा प्रकाशित तथा प्रसारित सामग्री यस संस्थाको स्वतन्त्र, निष्पक्ष र तथ्यमा आधारित सम्पादकीय नीतिबाट निर्देशित छन् र गल्ती नहोस भन्नेमा सचेतता अपनाएर तयार पारिएका छन् । प्रकाशन र प्रसारण भएका सामग्रीको विषयमा तपाईको गुनासो, प्रतिकृया र सुझावलाई हार्दिक स्वागत गर्दै गल्ती भएको पाईएमा तत्काल सच्याइने जानकारी गराईन्छ । उज्यालोबाट प्रकाशन तथा प्रसारण हुने सामग्रीको प्रतिलिपि अधिकार यस संस्थामा निहीत रहेकोले संस्थाको अनुमति विना समाचारको नक्कल उतार्ने, पुनरुत्पादन, प्रशारण वा फोटोकपी गर्न पाइदैन । कसैले त्यसो गरेमा कानूनी कार्वाही हुन सक्नेछ ।
1 Comments
समाचार
-
-
रुपन्देहीको क्लबलाई हराउँदै चर्च ब्वाइज झापा कपको सेमिफाइनलमा
पुस ३, २०८१ बुधबार
-
नातिकाजी राष्ट्रिय सङ्गीत सम्मान घोषणा
पुस ३, २०८१ बुधबार
-
पाेखरा सडक महाेत्सवकाे पुस १३ देखि १७ गतेसम्म
पुस ३, २०८१ बुधबार
-
राष्ट्रपतिद्वारा भारत र मलेसियाका लागि राजदूत नियुक्त
पुस ३, २०८१ बुधबार
-
ठूला उद्योगमा 'लोडशेडिङ' शुरू, माथिल्लाे तामाकोशी पूर्ण क्षमत...
पुस ३, २०८१ बुधबार
-
दैनिक आत्महत्याका २० र बलात्कारका ७ वटा मुद्दा प्रहरीमा दर्ता
पुस ३, २०८१ बुधबार
-
जनकपुरलाई हराउँदै सुदूरपश्चिम एनपीएलकाे फाइनलमा
पुस ३, २०८१ बुधबार
-
हङकङलाई २ सय २६ रनले हराउँदै नेपालले एक खेलअघि नै जित्याे ...
पुस ३, २०८१ बुधबार
-
शेयर बजार सामान्य घट्याे
पुस ३, २०८१ बुधबार
-
स्रोत नखुलेको ६८ लाख रुपैयाँसहित काठमाण्डौबाट चार जना पक्राउ
पुस ३, २०८१ बुधबार
-
त्रिविको जग्गा तथा सम्पत्ति छानबिन समितिको प्रतिवेदन सार्वजनिक ...
पुस ३, २०८१ बुधबार
-
दिल्लीको वायु प्रदूषण कोभिड–१९ महामारीभन्दा पनि खतरनाक : विज्ञ
पुस ३, २०८१ बुधबार
-
सङ्क्रमणकालीन न्यायसम्बन्धी मुद्दामा तीन वटा मानव अधिकारवादी सङ्...
पुस ३, २०८१ बुधबार
विचार
-
कागजपत्र लगेर कम्पनी दर्ता गर्ने प्रक्रिया बन्द भइसक्यो
मंसिर ३०, २०८१ आइतबार
-
बीआरआईमा हस्ताक्षर भयो, तर अन्तिम किनारा लगाउन बाँकी छ
मंसिर २०, २०८१ बिहिबार
-
पुराना दलको वर्चस्व कायमै, माओवादीका नेता बिग्रिए पनि आधार क्...
मंसिर १८, २०८१ मंगलबार
मेरो कथा मेरो भोगाई
-
युवाहरुलाई कृषि पेशामा लाग्न प्रेरित गरौँ
भदौ १९, २०८१ बुधबार
-
श्रमको लगानी स्वदेशमै गर्नुपर्छ
बैशाख १८, २०८१ मंगलबार
-
आधुनिक खेती गर्न सकेमा युवा जनशक्ति देशमै परिचालन गर्न सकिन्छ
चैत १६, २०८० शुक्रबार
Ishwor karki
April 13, 2020, 1:18 p.m.म पनि कम्पनीमा फसेर बसेको छु , हामी नेपाल फर्कन चाहान्छौं जति सक्दो चाँडो /