कतारको अवस्था र आफ्नो भविष्य सम्झेर निद्रा लाग्न छाड्यो

 वैशाख २, २०७७ मंगलबार ११:२३:४१ | मेरो कथा मेरो भोगाई

शत्रुधन सदा/हाल दोहा, कतार ।

सानो छँदा गरिबी र अभाव झेल्नु पर्‍यो । बाल्यकालदेखिको दुःख र अभाव हटाउने सपना बोकेर परदेश आएँ । कोरोनाको कहरले मेरो सपना सबै चकनाचुर पार्ने भयो । अहिले म कतारको दोहामा छु । 

देश छाडेर परदेश आउनुको एक मात्र कारण छैन । मुसहर समुदायमा जन्मिएर सानैदेखि दुःख, कष्ट भोग्दै हुर्किएँ । सन् २०११ मा पैसा कमाउन परदेशको बाटो मिल्यो । त्योबेला अत्यन्तै खुशी लागेको थियो । आफ्नो परिवारको लागि कमाउँछु भन्ने सोच्दा मात्र पनि त्यो बेला मन रमेको थियो । 

भविष्यको लागि केही गर्ने जोश जाँगरको साथ ऋण काढेर यहाँसम्म आए । कतारमा मैले  सिलाईको दोकानमा  काम  पाएँ ।

अहिले पनि म यहाँ क्यासियरको काम गरिरहेको छु । काम पनि राम्रो नै भएकाले मैले जीवनमा एउटा मौका पाएको जस्तो लागेको थियो ।

समाजमा  आफ्नो अलग पहिचान बनाउने र असल व्यक्ति र सफल व्यक्ति बनेर मुसहर समुदायमा उदाहरणीय बन्ने ठूलो सपना सजाएको थिएँ ।  

छोराछोरीले राम्रो स्कुलमा पढेर मेरो सपनालाई साकार बनाउन सकून् भन्ने अठोट थियो ।

त्यसैले पनि दिन रात नभनी मेहनत, परिश्रम गरेर जसोतसो आफ्नो जीवनस्तरमा परिवर्तन ल्याउने प्रयास गर्ने क्रममा छु । तर अचानक कोरोनाले मेरो सपनालाई न राम्रोसँग चोट पुर्‍याएको छ । 

मनमा सपनाको साटो एक डर मडारिएको छ । कतै मैले  सोचेको कुराहरु  पूरा गर्न नसकिने हो कि ? कतै मैले पाएको जस्तै दुःख मेरा छोराछोरीले  पनि पाउने हो कि ? यस्ता अनेकौं प्रश्नहरुले  सताईरहेको छ ।

अहिलेको कतारको अवस्था हेर्दा  त झन् मनमा  एक किसिमको डरले  बास गरेको छ । दिनहुँ कोरोना सङ्क्रमित संख्या बढिरहँदा यहाँको व्यपासर व्यवसाय सबै ठप्प नै छ । हरेक क्षेत्रमा नराम्रोसँग असर पार्न थालेको छ । झन् श्रमिकलाई घर पठाइदिने, तलब नदिनेजस्ता खबरहरु पढ्दा असाध्यै बेचैनी हुन्छ । 

म पनि बेरोजगारी हुने पो हुँ कि ? भइरहेको जागिर जाने पो हो कि ? यस्तै प्रश्नले निद्रा लाग्न छाडेको छ । कोरोनाको डर त्यति छैन, जति यस्तै कुराको चिन्ता छ ।

कतारको जागिर गएमा भोलि  नेपाल फर्किए र के गर्ने ? कस्तो अवस्था हुने होला ? जीविकोपार्जनको लागि  के काम गर्ने होला ? जागिर हुँदैन, आम्दानीको श्रोत हुँदैन कसरी जीवन चलाउने ?  यो सब कुराहरु हरदम दिमागमा नाचिरहन्छ । 

कहिलेकाहीँ सोच्छु कोरोनाले गरिबको जीवनमा  त एउटा सुनामी नै ल्याएको छ । मेरो एउटा छोरा र एउटा छोरी छन् । उनीहरुको भबिस्य राम्रो होस् भनेर राम्रो स्कुलमा पढाउँदैछु ।

उनीहरुको भविष्यमा असर त पर्ने हैन ? सरकारले देशमै रोजगारीको व्यवस्था गरिदिएको भए आज कोरोनाको यत्रो जोखिममा ज्यानको भन्दा कामको माया गर्नु पर्दैन थियो कि ?

सम्बन्धित समाचार

 

अन्तिम अपडेट: मंसिर २९, २०८१

उज्यालोका खबर फेसबुक, इन्स्टाग्राम, एक्स ट्वीटर र यूट्युबमा हेर्न तथा उज्यालो रेडियो नेटवर्क ९० मेगाहर्जसँगै देशभरका विभिन्न एफएम रेडियोहरुबाट पनि सुन्न सकिन्छ । उज्यालोमा प्रकाशित तथा प्रसारित सामग्री यस संस्थाको स्वतन्त्र, निष्पक्ष र तथ्यमा आधारित सम्पादकीय नीतिबाट निर्देशित छन् र गल्ती नहोस भन्नेमा सचेतता अपनाएर तयार पारिएका छन् । प्रकाशन र प्रसारण भएका सामग्रीको विषयमा तपाईको गुनासो, प्रतिकृया र सुझावलाई हार्दिक स्वागत गर्दै गल्ती भएको पाईएमा तत्काल सच्याइने जानकारी गराईन्छ । उज्यालोबाट प्रकाशन तथा प्रसारण हुने सामग्रीको प्रतिलिपि अधिकार यस संस्थामा निहीत रहेकोले संस्थाको अनुमति विना समाचारको नक्कल उतार्ने, पुनरुत्पादन, प्रशारण वा फोटोकपी गर्न पाइदैन । कसैले त्यसो गरेमा कानूनी कार्वाही हुन सक्नेछ ।

तपाईको प्रतिक्रिया

समाचार

लोकप्रिय

१

सालझण्डी–ढोरपाटन खण्डको काम १४ वर्षमा ३० प्रतिशत मात्र

२

जर्जियाको एक स्की रिसोर्टमा ११ जना भारतीय नागरिकसहित १२ जनाको शव भेटियो

३

रुसको राजधानी मस्कोमा भएको विस्फोटमा आणविक क्षेत्रका जनरलसहित दुई जनाको ज्यान गयो

४

इजरायलमा हाइपरसोनिक मिसाइल हानेको यमनको हुथी विद्रोहीको दाबी

विचार

उज्यालो टी भी

वैदेशिक रोजगारीमा जादा सुरक्षित हुने तरिका

मनोपरामर्शले बदलेको जीवन कथा

विदेशबाट श्रीमान् फर्काउने साहस बटुलेका वित्तीय कक्षा सहभागीका कथा

मेरो कथा मेरो भोगाई