सीप सिकेर विदेश जाँदा महिनाको लाख कमाएँ

 भदौ १३, २०७५ बुधबार १७:३५:३४ | मेरो कथा मेरो भोगाई

चईनकुमार राई/हलेसी तुवाचुङ नगरपालिका, राजापानी खोटाङ ।

नेपालमा बसेर केही पनि हुँदैन भन्ने लाग्यो । त्यसैले म विदेश जाने सोच बनाएर काठमाडौं आएँ । तर कहाँ सोचेको जस्तो हुँदोरहेछ र । जानेको केही छैन । अर्काको देशमा के गर्ने भन्ने लाग्यो । गाउँबाट काठमाडौं आउँदा त यसै विदेश गइन्छ जस्तो लाग्थ्यो । 

त्यसैले मैले इलेक्ट्रिसियनको तालिम लिएँ । तालिम पछि विदेश जान पनि आँट आयो । त्यसैले सन् २००२ मा म्यानपावरलाई ७० हजार रुपैयाँ तिरेर साउदी गएँ । सीप सिकेकै काममा । म्यानपावरलाई बुझाएको पैसा ऋण काढेको थिएँ । सय कडा तीनका दरले । 

तर मासिक ८ सय रियाल तलब हुन्छ भनेर मलाई ऋण काढ्न पनि डर लागेन । तर साउदी पुगेपछि भयो के भने, कम्पनीमा एक जना मान्छे चाहिएको रहेछ । हामी तीन जना भयौं । अन्तर्वार्तामा अरुनै देशका नागरिक चुनिए । म छानिन सकिन । 

त्यसपछि सुरु भयो लेबरको काम । नेपालमा सिकेको सीप पनि त्यती बेला त बालुवामा पनि खन्याए झैं भयो । महिनाको ८ सय रियाल कमाउने सपना पनि चक्नाचुर भयो । 

लेबरको काम गर्दा महिनाको ५ सय रियाल हुन्थ्यो । त्यही कमाइबाट खान पनि पथ्र्यो । खाएर जम्माजम्मी २ सय ५० रियाल बचाउन पनि गाह्रो हुने । जे भएपनि काम गरिरहेकै थिएँ । 

तर चार महिना पछि मेडिकल गर्दा अनफिट आयो । मेडिकलमा फीट नभएपछि म घर फर्किएँ । जाँदा देखाका सपना सबै सकिएका थिए । बाँकी थियो त साहुको ऋण । 

घरमा तीन चार वर्ष त यसै बित्यो । साहुको ऋणको व्याजको पनि व्याज पाकिसकेको थियो । साउदीमा हण्डर खाएर फर्किदा पनि नेपालमा केही गर्न सकिन । त्यसैले फेरि कतार जाने योजना बनाएँ । 

सन् २००६ मा गल्फ म्यानपावरबाट कतारको सीसीआईसी कम्पनीमा गएँ । साउदी जाने बेलामा जस्तै मैले योपाली पनि तालिम लिएरै गएँ । स्काफेल्डिङको काम सिकेर गएको थिएँ । पहिले जस्तै ८ सय रियाल तलब भनिएको थियो । तर योपाली सबै गरे महिनाको १३ सय रियालसम्म कमाउन थाले ।

 साहुको ऋण तिरेँ । अनि धेरथोर बचाएँ पनि । ४ वर्षमा नेपाल फर्किएँ । छ महिनापछि फेरि स्काफफोल्डिङकै काममा युएई गएँ । बेसिक १८ सय दिर्हाम थियो मेरो तलब । युएई गएको तीन महिनामा स्काफोल्डिङको अर्को कोर्स गरेँ । त्यसपछि मेरो बढुवा भयो । 

त्यसपछि त ओभर टाइमसहित गरेर मैले ३५ सय दिर्हाम बचाउन थालेँ । २ वर्ष युएईमा काम गर्दा २१ लाख रुपैयाँ जम्मा भयो । दुई ठाउँमा घडेरी किनेँ । घर बनाएँ । 

मैले दुई देशमा खासै कमाउन सकिन । तर दुई देशको दुःखलाई संगालेर अर्को देशमा त्यसलाई प्रयोग गर्दा कमाउन सकेँ । मैले सीप नसिकेको भए सायद त्यो सम्भव थिएन । त्यसैले विदेश जाने सोच छ भने सीप चाहिँ सिकेर मात्रै जानुहोला ।

चईनकुमार राईसित सुरक्षित आप्रवासन सामि परियोजना नवकिरण सेवा समाज नेपालका सामाजिक परिचालक तारानाथ फुयलले गरेकाे कुराकानीमा अाधारित ।

अन्तिम अपडेट: मंसिर २९, २०८१

उज्यालोका खबर फेसबुक, इन्स्टाग्राम, एक्स ट्वीटर र यूट्युबमा हेर्न तथा उज्यालो रेडियो नेटवर्क ९० मेगाहर्जसँगै देशभरका विभिन्न एफएम रेडियोहरुबाट पनि सुन्न सकिन्छ । उज्यालोमा प्रकाशित तथा प्रसारित सामग्री यस संस्थाको स्वतन्त्र, निष्पक्ष र तथ्यमा आधारित सम्पादकीय नीतिबाट निर्देशित छन् र गल्ती नहोस भन्नेमा सचेतता अपनाएर तयार पारिएका छन् । प्रकाशन र प्रसारण भएका सामग्रीको विषयमा तपाईको गुनासो, प्रतिकृया र सुझावलाई हार्दिक स्वागत गर्दै गल्ती भएको पाईएमा तत्काल सच्याइने जानकारी गराईन्छ । उज्यालोबाट प्रकाशन तथा प्रसारण हुने सामग्रीको प्रतिलिपि अधिकार यस संस्थामा निहीत रहेकोले संस्थाको अनुमति विना समाचारको नक्कल उतार्ने, पुनरुत्पादन, प्रशारण वा फोटोकपी गर्न पाइदैन । कसैले त्यसो गरेमा कानूनी कार्वाही हुन सक्नेछ ।

1 Comments

  • Ramchandra upadhyay

    Aug. 30, 2018, 6:18 a.m.

    सफलताका लागि बधाई !!

  •  0 Reply

तपाईको प्रतिक्रिया

समाचार

लोकप्रिय

१

सालझण्डी–ढोरपाटन खण्डको काम १४ वर्षमा ३० प्रतिशत मात्र

२

जर्जियाको एक स्की रिसोर्टमा ११ जना भारतीय नागरिकसहित १२ जनाको शव भेटियो

३

रुसको राजधानी मस्कोमा भएको विस्फोटमा आणविक क्षेत्रका जनरलसहित दुई जनाको ज्यान गयो

४

इजरायलमा हाइपरसोनिक मिसाइल हानेको यमनको हुथी विद्रोहीको दाबी

विचार

उज्यालो टी भी

वैदेशिक रोजगारीमा जादा सुरक्षित हुने तरिका

मनोपरामर्शले बदलेको जीवन कथा

विदेशबाट श्रीमान् फर्काउने साहस बटुलेका वित्तीय कक्षा सहभागीका कथा

मेरो कथा मेरो भोगाई