भारतले अस्ट्रेलियालाई दियाे ५ सय ३४ रनकाे लक्ष्य, टेस्ट क्रिकेट...
मंसिर ९, २०८१ आइतबार
तनहुँ – भन्छन् नि – जहाँ इच्छा त्यहाँ उपाय । यो भनाइलाई सार्थक तुल्याउनुभएको छ भानु–७ तनहुँकी २५ वर्षीयकी अनिता श्रेष्ठले ।
कोरोना महामारी सुरु हुनुभन्दा अघिसम्म अनिता बोर्डिङ स्कुलकी शिक्षिका हुनुहुन्थ्यो । तर कोरोना महामारीले स्कुलहरू बन्द हुँदा आम्दानीको बाटो पनि बन्द भयो । पहिलो लकडाउनले लामो समयसम्म तलब विहीन हुन पर्यो । बीचमा स्कुल त खुल्यो तर पुनः कोरोनाले बन्द नै भयो ।
जागिरको अनिश्चित भएपछि उहाँकाे केही समय अन्योलमा बित्यो । उहाँको अन्यौलतालाई वित्तीय साक्षरता कक्षाले सहीबाटाे दियो । उहाँ महामारीकै बीचमा व्यवसायी बन्नुभयो ।
अनिताका श्रीमान् चार वर्ष अघि वैदेशिक रोजगारीमा मलेसिया जानुभयो । एक वर्षको सानो छोरा र घर व्यवहारको जिम्मेवारी उहाँकै काँधमा छाडेर जानुभएको थियो श्रीमानले ।
स्कुलमा जागिर गर्दै घर व्यवहार सम्हाल्दै हुनुहुन्थ्यो उहाँ । तर कोरोनाको कारण जागिर गुमेपछि केही समय त बेरोजगार नै हुन पर्यो । वैदेशिक रोजगारीबाटै घर व्यवहार चलाउने अवस्था पनि आयो ।
तर यही बीचमा अनिता ग्रामीण सशक्तीकरण समाज र भानु नगरपालिकाद्वारा सञ्चालित सुरक्षित आप्रवासन (सामी) परियोजनामार्फत वित्तीय साक्षरता कक्षामा सहभागी हुनभयो । यो कक्षामा परदेशीका परिवारलाई सहभागी गराइन्छ ।
‘कक्षामा मैले व्यावसायिक योजना, लघु व्यवसाय, विप्रेषणको सही प्रयोग, बचत गर्ने कुराहरु लगायतका कुराहरू सिकेँ, जागिर पनि नभएको बेलामा त्यहाँ सिकेका कुराले त मलाई केही गर्न ठुलो प्रेरणा दियो ’ अनिता भन्नुहुन्छ ‘अघिपछि अरूलाई पढाउँथेँ तर आफैले कक्षमा पढ्दा निकै फरक हुने रहेछ, कक्षामा पढेका कुराहरू त आँखा अगाडि झलझली ऐना झैँ देख्न थालेँ मैले त ।’
त्यसपछि अनिताले आफैँले व्यवसायिक योजना बनाउनुभयो । अनितालाई व्यवसाय गर्दा सकेसम्म कम लगानीमा गर्न सकिने र स्थानीयको माग अनुसार गर्नुपर्छ भन्ने लाग्यो । यसो हुँदा घाटा कम हुने उहाँको आकलन थियो ।
कोरोनाले स्कुल खुल्ने टुङ्गो नभएपछि उहाँले परदेशमा रहेका आफ्नो श्रीमानसँग पनि सल्लाह गर्नुभयो । एक लाख ५० हजार लगानी गरेर झण्डै सात महिनाअघि पसलको सुरुवात गर्नुभयो ।
पसलका लागि गाउँमै उहाँले १७ सय मासिक भाडा तिर्ने गरी सटर भाडामा लिनुभयो । सुरुवातमा खाजा, चटपटे लगायतका कुराहरू बेच्न थाल्नुभयो ।
सुरुवातदेखि नै अनिताले सोचेजस्तो हुँदै गयो व्यवसाय पनि ।
अहिले त अनिताले पसलबाट भएको आम्दानीले रेडिमेड कपडासमेत राख्नुभएको छ पसलमा । मासिक खर्च कटाएर १५ हजार रुपैयाँसम्म आम्दानी गर्नुहुन्छ पसलबाट ।
उता मलेसियामा श्रीमान् मार्केटिङको काम गर्छन् । श्रीमानको ५० हजार रुपैयाँ छ मासिक तलब । दुवैले आम्दानी गर्न थालेपछि खुसी छन् उनीहरू आजकाल ।
अरूको जागिरमा भर परिरहेकी अनितालाई आजकाल आफैँले काम गरेपछि लाग्न थालेको छ – मेहनत गरेपछि सफलता पाइने रहेछ ।
उहाँ आफ्नो यही अनुभव अरू साथीभाइसँग पनि साट्नुहुन्छ ।
अनिताले पनि कमाउन थालेपछि खर्चभन्दा आम्दानी बढेको छ । उहाँ आफ्नो दैनिक खर्च र आम्दानीको हिसाब पनि राख्नुहुन्छ ।
भन्नुहुन्छ ‘आम्दानी र खर्चको हिसाब राख्दा पनि निकै फाइदा हुने रहेछ, बचत बढाउन सजिलो हुने रहेछ ।’
अनिता श्रीमानको कमाइ बचत गर्नुहुन्छ । आफ्नो कमाइले घर खर्च गरेर आफैँ बचत पनि गर्नुहुन्छ ।
‘श्रीमानको कमाइ बचत गर्नु र आफ्नो कमाइ बचत गर्नुमा निकै फरक हुने रहेछ, आफ्नो कमाइले आत्म सन्तुष्टि दिने रहेछ’ अनिता खुसी हुँदै भन्नुहुन्छ ।
व्यवसायलाई अझै बढाउने उहाँको योजना छ । थप बढाएर व्यवस्थित बनाउन पाए परदेशी श्रीमानलाई पनि नेपाल बोलाएर सँगसँगै काम गर्ने सपना बुन्नुभएको छ उहाँले ।
उज्यालोका खबर फेसबुक, इन्स्टाग्राम, एक्स ट्वीटर र यूट्युबमा हेर्न तथा उज्यालो रेडियो नेटवर्क ९० मेगाहर्जसँगै देशभरका विभिन्न एफएम रेडियोहरुबाट पनि सुन्न सकिन्छ । उज्यालोमा प्रकाशित तथा प्रसारित सामग्री यस संस्थाको स्वतन्त्र, निष्पक्ष र तथ्यमा आधारित सम्पादकीय नीतिबाट निर्देशित छन् र गल्ती नहोस भन्नेमा सचेतता अपनाएर तयार पारिएका छन् । प्रकाशन र प्रसारण भएका सामग्रीको विषयमा तपाईको गुनासो, प्रतिकृया र सुझावलाई हार्दिक स्वागत गर्दै गल्ती भएको पाईएमा तत्काल सच्याइने जानकारी गराईन्छ । उज्यालोबाट प्रकाशन तथा प्रसारण हुने सामग्रीको प्रतिलिपि अधिकार यस संस्थामा निहीत रहेकोले संस्थाको अनुमति विना समाचारको नक्कल उतार्ने, पुनरुत्पादन, प्रशारण वा फोटोकपी गर्न पाइदैन । कसैले त्यसो गरेमा कानूनी कार्वाही हुन सक्नेछ ।