कोरोना र देश (परदेशीको कविता)

वैशाख २७, २०७७ शनिबार १२:२२:४१ | मेरो कथा मेरो भोगाई

ऋषि धिताल/चितवन, हाल जापान

हे कोरना तँ कस्तो छस्, रुवाईस् मन यो अति
सारा जीवन मार्दैछस् ,लुटाई चाहना जति ।

छोरो विदेशमा एक्लै, रोएको छ सधैं हरे !
छोरो फर्कन खोज्दैछ, देश भन्छ नफर्क रे ।

आमा बा देशमा रुन्छन्, छोरो भोकले मर्दछ
लैजाउ देश आजै नै, मलाई देश हेर्नुछ ।

म पनि एक छोरो हुँ, नेपाली यो हिमाल झैं
म नि पग्लन्छु तातोमै, बग्दछु जलसँग नै ।

चिल्ला गाड़ी म चाहन्न, लड्छु केवल छाकमा
भुल्दछु दिनमा लड्दै, रुन्छु विदेशमा यहाँ ।

लड्दैछु आज भोकै म, उन्नति गर्न आतुर
पसिना चुहिँदा व्यर्थ, दिनका छाक खातिर ।

रेमिट्यान्स दिए मात्र, खुशी छ देश आज यो
पीडामा म हुँदा भाग्छौ, र त रोक्दैछु सास यो ।

विदेश भन्छ जाउ है, देश चाँडो तिमी अब
देश भन्छ नआउ है, देश लक भयो अब ।

रुँदैछ मन यो आज, छाती पोल्दैछ नि अति
आँशुका दहमा हुन्छु, आँखामा देश झल्झली ।।

याे पनि पढ्नुहाेस्

मे ९ : खाडी र मलेसियामा काेराेना सङ्क्रमितकाे सङ्ख्या ९३ हजार नाघ्याे

अन्तिम अपडेट: पुस ६, २०८१

Disclaimer:

उज्यालोका खबर फेसबुक, इन्स्टाग्राम, एक्स ट्वीटर र यूट्युबमा हेर्न तथा उज्यालो रेडियो नेटवर्क ९० मेगाहर्जसँगै देशभरका विभिन्न एफएम रेडियोहरुबाट पनि सुन्न सकिन्छ । उज्यालोमा प्रकाशित तथा प्रसारित सामग्री यस संस्थाको स्वतन्त्र, निष्पक्ष र तथ्यमा आधारित सम्पादकीय नीतिबाट निर्देशित छन् र गल्ती नहोस भन्नेमा सचेतता अपनाएर तयार पारिएका छन् । प्रकाशन र प्रसारण भएका सामग्रीको विषयमा तपाईको गुनासो, प्रतिकृया र सुझावलाई हार्दिक स्वागत गर्दै गल्ती भएको पाईएमा तत्काल सच्याइने जानकारी गराईन्छ । उज्यालोबाट प्रकाशन तथा प्रसारण हुने सामग्रीको प्रतिलिपि अधिकार यस संस्थामा निहीत रहेकोले संस्थाको अनुमति विना समाचारको नक्कल उतार्ने, पुनरुत्पादन, प्रशारण वा फोटोकपी गर्न पाइदैन । कसैले त्यसो गरेमा कानूनी कार्वाही हुन सक्नेछ ।

तपाईको प्रतिक्रिया

नाम (अनिवार्य)

इमेल (अनिवार्य) (गोप्य राखिनेछ)

प्रतिक्रिया दिनुहोस्