रास्वपा सभापति रवि लामिछानेविरुद्ध कास्कीमा मुद्दा दर्ता
पुस ७, २०८१ आइतबार
आमा नमस्कार, सञ्चै हुनुहुन्छ ?
अँ सञ्चै भन्नुपर्यो बाबु, अहिलेसम्म बाँचिएकै छ ।
मलाई चिन्नु भयो त ?
अलि गाह्रो भयो बाबु । यही ठाउँको मान्छेलाई त चिन्थेँ, तर बाबु यो ठाउँको पर्नुभएन कि क्या हो ?
म पनि यही ठाउँकै मान्छे त हो नि आमा ।
यहीँको मान्छेलाई त म राम्रोसँग चिन्छु बाबु । तपाईँ को, कसको छोरा हो भन्नुस् त ।
अब कसको छोरा भनेर त झन् चिन्नुहुन्न आमा । पाँच वर्षअघि भोट हालेर जिताउनुभएको थियो नि, हो त्यही मान्छे हो क्या म ।
ए नेता बाबु पो ! पाँच वर्षमा चिन्नै नसकिने गरि फेरिनुभएछ, अनि कसरी चिन्नु त ।
हिँ हिँ, तेतिसारै फेरिएको पनि छैन आमा !
पहिले खानै नपाएको झैँ दुब्लो न दुब्लो पिलन्धरे हुनुहुन्थ्यो, अहिले खाँदा खाँदा धेरै भएर रातोपिरो हुनुभएछ । कताकता टीभीतिर आक्कलझुक्कल देखेझैँ लाग्छ, अरु बेला यता गाउँमा देखिँदैन त ?
अरुबेला त यता गाउँ छ, तपाईँहरुको हुनुहुन्छ भन्ने कुराको याद नै हुन्न नि आमा । यसो पाँच, पाँच वर्षमा झल्याँस्स गाउँको र तपाईँहरुको याद आउँछ । अनि आउनुपर्छ ।
अनि यसपालि चाहिँ के कामले आउनुभयो त बाबु गाउँमा ?
यसपालि पनि म उठेको छु नि आमा थाहा पाउनुभएको छैन ?
अँ उठिरहनुभएको रहेछ, बस्नुस् न त त्यो ढुङ्गामा, कतिबेर उठ्नुहुन्छ ।
अहँ बस्न हुन्न आमा, उठिरहनुपर्छ । बस्यो भने अर्कै उठ्ला भन्ने डर हुन्छ । हिजोआज सितिमिति बस्नै मन लाग्दैन आमा, उठिरहने हो ।
बाबुलाई बस्न मिल्दा पनि उठिरहनु हुँदो रहेछ । हामीलाई चाहिँ बस्ने मन हुँदा पनि उठिरहनुपर्छ । यी यसरी राति नै उठेर पानी लिन आउनुपर्छ । घाँसभकारो, खेतीपातीको काम पनि उठेरै गर्नुपर्छ । राति एकछिन सुत्ने हो, नत्र बस्नै पाइँदैन बाबु ।
अब तपाईँ उठ्ने हैन आमा, तपाईँको सट्टा यी म उठेको छु ।
मेरो सट्टा बाबु उठेर त के होला र ? मेरो सट्टा तपाईँ हिँड्नुहुन्न, मैलेजस्तो पानीपँधेरो र घाँसभकारो गर्नुहुन्न । तपाईँ तपाईँका लागि उठेको, म मेरै लागि ।
आमाले कुरा बुझ्नुभएन । म यसपालि पनि चुनावमा उठेको छु क्या । भोट माग्न आएको तपाईँसँग । फेरि चुनाव आयो नि थाहा पाउनुभएको होला नि ?
खै रेडियोले त चुनाव, टिकट, उम्मेदवार के के भन्थ्यो । हामीलाई हाम्रै दुःख छ । अस्ति दशैँमा छोराबुहारी गाउँ आएका थिए । फर्कने बेलामा झरीमाथि झरी थपियो । बसको टिकट पनि नपाएर कस्तो गाह्रो भएछ ।
टिकट पाउन कहाँ सजिलो हुन्छ र आमा । बसको टिकट होस् या चुनावको टिकट । हामीले पनि बल्लबल्ल फुत्काएको ।
बाबुले त फुत्काइरहनुभएकै छ नि । पाँच वर्षअघि पनि यसैगरी आउनुभाथ्यो । अलि पहिले पनि आएजस्तो लाग्छ । हाम्रो ससुराले पनि तपाईँलाई नि भोट दिनुभएको रे । हामी बुढाबुढीले पनि तपाईँलाई नि दिएको । छोराबुहारीले पनि तपाईँलाई नि दिए । नातिले भोट दिने पालामा पनि तपाईँ नै भोट माग्न आइरहनुभएको छ । बाबुले चाहिँ टिकट खल्तीमै राखेर बस्नुहुन्छ कि क्या हो ?
खल्ती त खल्तीमै हुन्छ, तर ठूला नेताहरुको खल्तीमा हुन्छ क्या आमा । फुत्काउन अनेक गर्नुपर्छ । आफ्नो पार्टीले दिएन भने अर्को पार्टीमा जानुपर्छ । कहिले ढोग्नुपर्छ, कहिले ठोक्नुपर्छ । कहिले फकाउनुपर्छ, कहिले घुर्क्याउनु पर्छ । धेरैथोक गर्नुपर्छ आमा टिकट पाउन ।
अनि अहिले बाबुको पार्टी पहिलेकै कि नयाँ हो त ?
अस्तिसम्म पहिलेकोमै थिएँ आमा । अन्तिमसम्म टिकट पाइएला भन्ने आशा थियो । तर मेरो भन्दा अर्कैले चाकडी गरेछ, पार्टीले फ्याट्ट उसलाई टिकट दियो । त्यसपछि त्यो पार्टी छोडिदिएँ आमा । अस्ति मात्र हतारहतार अर्को पार्टीमा प्रवेश गरेर टिकट फुत्काएको ।
ए... त्यस्तो दुःख पनि गर्नुपर्छ है बाबु ?
धेरैथोक गर्नुपर्छ आमा कहाँ सजिलो छ र ? पहिलेको ठाउँमा जितिँदैन जस्तो लाग्यो भने अर्कै सजिलो ठाउँ खोजेर पनि दगर्नुपर्छ । विचार मिल्नेसँग नमिलेर विचार नमिल्नेसँग पनि मिल्नैपर्छ । हिजोसम्म सँगै अँगालो मारेर बसेकोलाई लात्ताले हिर्काएर हिजो आफूलाई लात्तो हान्नेसँग पनि अँगालो मार्नुपर्छ । हिजोसम्म त्योजस्तो काम नलाग्ने कोही छैन भनेर गाली गरेकालाई अहिले योजस्तो काम लाग्ने त अरु कोही छैन भनेर ताली पनि पिट्नुपर्छ ।
ओहो ! बाबु के के मात्रै गर्नुपर्ने रहेछ है, कुरा बुझ्नै गाह्रो । बाबुहरुलाई पनि गाह्रो छ ।
गाह्रो छ नि आमा धेरै गाह्रो छ । यति गाह्रो गरेर यहाँसम्म आइपुगेको छ, यसपालि पनि भोट दिनुपर्छ है आमा ।
हाम्रो भोट त पहिले पनि लगेको हो नि बाबु तपाईँले । खै त्यो भोट लगेर के गर्नुभयो त ?
धेरैथोक गर्न लागेको थिएँ आमा । मलाई भोट दिने जति सबैलाई अमेरिका घुमाउन लान्छु भनेर सोच बनाउँदा बनाउँदै त्यहीबेला फ्याट्ट कोरोना आयो । गाडी, जहाज सबै बन्द भयो । कोरोना सकिएपछि लैजान्छु भन्दाभन्दै डेङ्गी आयो, बाहिर निस्कँदा लामखुट्टेको डर हुने भयो । लामखुट्टे नपाइने देश फ्रान्सतिर लैजाने योजना बनाउँदै थिएँ, चुनाव आयो । गर्न खोज्दाखोज्दै षड्यन्त्र भयो आमा । कहिले कोरोनाले षड्यन्त्र गर्यो, कहिले लामखुट्टेले । कहिले विपक्षीहरुले खेदो खने । अब चाहिँ मैले चुनाव जित्नेबित्तिकै सबैलाई घुमाउने हो । बरु आमालाई कहाँ जाने मन छ भन्नुहोस् ।
हामीलाई त कहीँ जान पनि मन छैन बाबु । यही पँधेरो पनि टाढा भयो । घरमा धारा मात्रै छ पानी आउँदैन । बिरामी हुँदा उपचार पाइँदैन । गाउँमा स्वास्थ्य चौकी छ, डाक्टर छैनन् । माथि डाँडापाखासम्म मोटरबाटो पुगेका छन्, तर मोटर गुड्न मुस्किल पर्छ । बाबुहरुलाई जस्तो हामीलाई सरकारी पैसामा घुम्न परेको छैन बाबु । गाउँमै सेवासुविधा भैदिए पुग्छ ।
धारो, अस्पताल, डाक्टर, गाडीको मात्रै के कुरा भयो र आमा । तपाईँ भन्नुस् मात्रै, यही पँधेरो तपाईँको चुल्होमा पुर्याइदिन्छु । घरमै डाक्टर र नर्सको लाइन लगाइदिन्छु । गाडीको के कुरा तपाईँको घर पछिल्तिरको बारीबाट रेल चलाइदिन्छु ।
घरसम्म रेल, जहाज लैजान परेको छैन बाबु । बरु अहिलेलाई यो पानीको गाग्रो घरसम्म पुर्याइदेउ न ।
ओहो ! आमा पानीको गाग्रो पुर्याउने कुरा त मेरो घोषणापत्रमा छैन । तै पनि भनिहाल्नुभयो । अरु उम्मेदवारले पनि धान काट्न, गाई दुहुन सघाएको देखेको थिएँ । ल है साथी हो एउटा फोटो खिचौँ त, मैले पनि आमाको गाग्री बोकेर सघाइदिनुपर्यो ।
बिस्तारै है बाबु बिस्तारै ।
ऐया.....ल लडिहालियो नि आमा । कस्तो गह्रौँ गाग्रो । उठेको मान्छेलाई लडाइदिनुभयो । अहिल्यै यहीँ लडियो, मंसिरमा के पो होला !
उज्यालोका खबर फेसबुक, इन्स्टाग्राम, एक्स ट्वीटर र यूट्युबमा हेर्न तथा उज्यालो रेडियो नेटवर्क ९० मेगाहर्जसँगै देशभरका विभिन्न एफएम रेडियोहरुबाट पनि सुन्न सकिन्छ । उज्यालोमा प्रकाशित तथा प्रसारित सामग्री यस संस्थाको स्वतन्त्र, निष्पक्ष र तथ्यमा आधारित सम्पादकीय नीतिबाट निर्देशित छन् र गल्ती नहोस भन्नेमा सचेतता अपनाएर तयार पारिएका छन् । प्रकाशन र प्रसारण भएका सामग्रीको विषयमा तपाईको गुनासो, प्रतिकृया र सुझावलाई हार्दिक स्वागत गर्दै गल्ती भएको पाईएमा तत्काल सच्याइने जानकारी गराईन्छ । उज्यालोबाट प्रकाशन तथा प्रसारण हुने सामग्रीको प्रतिलिपि अधिकार यस संस्थामा निहीत रहेकोले संस्थाको अनुमति विना समाचारको नक्कल उतार्ने, पुनरुत्पादन, प्रशारण वा फोटोकपी गर्न पाइदैन । कसैले त्यसो गरेमा कानूनी कार्वाही हुन सक्नेछ ।
दुई दशकदेखि रेडियो र अनलाइन पत्रकारितामा संलग्न मिलन तिमिल्सिना समसामयिक विषयमा विश्लेषण र व्यंग्यमा दखल राख्नुहुन्छ।
बिष्णु प्रसाद कंडेल
Oct. 17, 2022, 11:02 a.m.लेख गजब लाग्यो पढदा पढदै यो पक्का मिलन जी को लेख हुनु पर्छ भन्ने लागेको थियो र अन्त्यमा हो रहिछ!!!
Saroj Niroula
Oct. 17, 2022, 9:38 a.m.सार्है राम्रो , मन छोयो , तपाइंको लेख साह्रै मन पर्छ /